218 Rocznica uchwalenia „Ustawy Rządowej” przez Sejm Wielki
W obchody miejsko-powiatowe 218 rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja włączyła się nasza szkoła poprzez liczny udział młodzieży wraz z grupą reprezentacyjną i pocztem sztandarowym.
Pierwszym akcentem obchodów był przemarsz w uformowanej kolumnie ulicami 20 Stycznia, Piotra Skargi, Bóźniczą, Warszawską i Zamkową przed budynek Urzędu Miasta.
O godzinie 930 rozpoczął się przemarsz do kościoła św. Mateusza, gdzie odbyła się liturgiczna część uroczystości. Mszy Świętej za ojczyznę z udziałem władz miasta i powiatu przewodniczył i homilię wygłosił ksiądz prałat Jan Szuba.
Część druga uroczystości odbyła się pod Pomnikiem Niepodległości. Złożyły się na nią:
1. poświęcenie sztandaru powiatu pabianickiego,
2. wystąpienie okolicznościowe władz miasta i powiatu,
3. składanie kwiatów.
Szkoła nasza w bieżącym roku zamiast kwiatów dokonała wpłaty w wysokości przeznaczonej na ich zakup na rzecz wyposażenia oddziału dziecięcego SP ZOZ w Pabianicach.
Młodzież uczestniczyła w uroczystościach wraz z dyrektorem p. Włodzimierzem Stankiem, wicedyrektorem p. Andrzejem Mielczarkiem, panią pedagog Justyna Zbierkowską i p. Sławomirem Szczesio.
Młodzieży szkoły za udział i postawę dziękujemy.

Zespół Promocji Szkoły

Konstytucja 3 Maja, ustawa zasadnicza z 1791 uchwalona na Sejmie Czteroletnim przez stronnictwo patriotyczne, jako rezultat kompromisu ze stronnictwem królewskim, będąca wynikiem dążeń do naprawy stosunków wewnętrznych w Rzeczpospolitej po I rozbiorze (Rozbiory Polski), ustalająca podstawy ustroju nowożytnego w Polsce.
Pozostawiała ustrój stanowy, z pewnymi drobnymi zmianami: znacznie uszczuplono wpływy magnaterii na elekcję, Senat i zarząd kraju. W prawie wyborczym feudalny cenzus urodzenia szlacheckiego zastąpiono burżuazyjnym cenzusem posiadania. Mieszczanom zatwierdzono prawo nabywania dóbr i uzyskiwania nobilitacji.
Postanowienia Konstytucji centralizowały państwo, znosząc odrębność między Koroną i Litwą, wprowadzając jednolity rząd, skarb i wojsko. Za religię panującą uznano katolicyzm, przy zupełnej tolerancji innych, uznanych przez państwo wyznań. Konstytucja wprowadziła trójpodział władzy: władzę ustawodawczą miał sprawować dwuizbowy Sejm, składający się ze szlachty-posesjonatów (204 posłów) i 24 plenipotentów miast.
Zmniejszono znacznie rolę Senatu, instrukcje poselskie, konfederacje i liberum veto zostały zniesione, decyzje miały zapadać zwykłą większością głosów. Kadencja Sejmu trwała 2 lata, posiedzenia zwoływane były w razie potrzeby, co 25 lat miano zwoływać Sejm w celu poprawy konstytucji. Władzę wykonawczą przyznano królowi wraz z Radą, tzw. Strażą Praw, złożoną z prymasa i 5 ministrów: policji, pieczęci, czyli spraw wewnętrznych, interesów zagranicznych, wojny i skarbu, mianowanych przez króla. Ministrowie odpowiadali przed Sejmem za podpisane przez siebie akty. Król był przewodniczącym Straży, miał prawo nominacji biskupów, senatorów, ministrów, urzędników i oficerów, w razie wojny sprawował naczelne dowództwo nad wojskiem.
Zniesiono wolną elekcję, po śmierci Stanisława Augusta tron miał być dziedziczny, tylko w razie wymarcia rodziny królewskiej szlachta miała wybierać nową dynastię. Konstytucja zapowiadała reorganizację sądownictwa, postulując konieczność stworzenia stale urzędujących sądów ziemskich i miejskich oraz sprawujących nad nimi nadzór w drugiej instancji Trybunałem Koronnym i sądem asesorskim.
Próba przeprowadzenia reform została przekreślona już w połowie 1792. Przyczyniła się do tego Targowica i wkroczenie wojsk rosyjskich do Rzeczpospolitej. Konstytucja 3 Maja była drugą na świecie (po Stanach Zjednoczonych) ustawą regulującą organizację władz państwowych, prawa i obowiązki obywateli. Była wielkim osiągnięciem narodu chcącego zachować niezależność państwową, zabezpieczała możliwość rozwoju gospodarczego i politycznego kraju.